Hall of fame....

Right. A real post. People might regard me as a vain, empty-headed person when reading my last posts about pumps, which I do not regret having composed though! I think they are beautiful, so why not sharing their magnificence? Anyways, there is serious business going on in the world, and I'd love to introduce a thought or two about that one. I am talking about the Iran Election Fallout (neither shoes, AC Milan or North Korea for a change). My first thought is : I am impressed, touched and moved. Why? Because there is a revolution (hopefully) moving on just in front of our eyes. It's a very special and rare one. A revolution in a country like Iran! Who would've thought about that one a year ago? No one! It was beyond any wish and dream! It's impressive, because of the way they are doing it, the courage that floats from the Iranians' hearts, the strength and the belief. When banned from the streets, they literally hit the roof. It is yet another proof of what united manhood can do and achieve. I hope in this case, the best. With the death toll so high, it reminds me and hopefully many more out there, how many people died in the name of freedom. It's taken for granted for us. But not everyone's fortunate to have it as such.

CNN has a great coverage of the protests in Iran. You should check that out!

--------------------------------------------------------------


Okay, piszę prawdziwego posta, tym razem obejdzie się bez butów, bo powoli można odnieść wrażenie, iż ze mnie próżna i pusta osóbka. Choć rzecz jasna wcale nie żałuję, iż tak nęcę was tymi butami.
Sądzę , że są piękne , dlaczego więc nie dzielić się tym?
Tak więc poważne rzeczy dzieją się na świecie,i chciała bym się podzielić myślą albo i dwoma na temat wyborów , które miały niedawno miejsce w Iranie ( zatem dla odmiany nie o butach, AC Milanie albo Korei Północnej). Moje pierwsze wrażenie? Jestem pod wrażeniem, poniekąd dotknięta i poruszona ( jeśli dobrze to ujęłam). Dlaczego? Gdyż przed naszymi oczyma dochodzi do rewolucji (miejmy nadzieję ). W kraju jakim jest Iran. To rzecz bardzo specjalna i rzadka. Kto by pomyślał , że sprawy zajdą tak daleko dajmy, rok temu? Nikt! To leżało jedynie w sferze marzeń. Wrażenie robi sposób walki, siła, odwaga i wiara protestujących. Gdy ich pod groźbą wyrzucono z ulicy, to dosłownie uderzyli na dachy swoich domostw. To obraz tego, co zjednoczona, solidarna grupa ludzi potrafi stworzyć. Miejmy nadzieję, że tylko co najlepsze. Nie zapominając o wysokiej już liczbie ofiar, przypomina mi się i innym mam nadzieję też, ile osób już zginęło w imieniu walki o wolność. Dla nas to rzecz oczywista, lecz dla wielu nie.

CNN ma wspaniałe omówienie, jednakże tylko po angielsku. Według mnie wydania online gazety i dziennika są jak na razie porównywalne pod tym względem.